با سلام بنده پسری 29 ساله هستم که حدود 2 ماهی هست که با یک دختر خانمی 27 ساله آشنا شدم بنده نیتم از این رابطه آشنایی و ازدواج هستش. اما تا این مدت این خانم تمایلی به صحبت در مورد آینده و ازدواج نداره. یک سری اخلاقیات خاصی هم داره، مثلا خودخواهی، که جالبه خودش هم این خودخواه بودنش رو قبول داره. ایشون در گذشته همونطور که خودش گفته مثل خیلی از دخترهای این دوره روابط دیگه ای هم داشته، که آخرین رابطه اش خیلی جدی در حد 4 سال بوده که به گفته خود ایشون از نظر خودش تقریبا تموم شده اس ولی از نظر اون پسر تموم شده نیست. حالا من نمیدونم تا چه حد به حرفش اعتماد کنم. چون اگر تموم شده نبود چرا پس با بنده باب آشنایی رو باز کرد!؟ از نظر اخلاقی هم بعضی اوقات ایراد گیر هستش و خیلی هم زود عصبانی میشه و موضع میگیره. من هم آدمی نیستم بخوام با کسی صرفا دوست معمولی باشم تا بخوام یه روزی بهش بگم که من تورو میخوام یا نمیخوام. اصلا در شخصیت من نیست. چون وقتی من میرم برای آشنایی با فردی که ازش خوشم پس میخوامش که پا پیش گذاشتم دیگه. ولی ایشون میگه من هنوز شما رو انتخاب نکردم! خب این به چه معنی هستش!؟ پس با این حرف میتونه هر موقع که بخواد و موقعیت بهتری داشته بیاد و بگه خب حالا من تو رو انتخاب نکردم و خداحافظ. و من میمونم و یک قلب شکسته و وقت و عمری که الکی تلف کردم برای پیدا کردن همسر! ولی با این حساب من به ایشون واقعا علاقه مندم ولی نمیدونم اون هم به من علاقه منده یا فقط بعنوان یه کسی که میتونه نیازهای فعلیش رو از قبیل گردش، رستوران، کافه و ... برطرف کنه، داره نگاه میکنه و اصلا وجود من براش اهمیت داره یا خیر. به نظر شما من میتونم باهاش جدی تر صحبت کنم و دیدگاه خودم رو نسبت به هدفم بهش بگم یا با اینکار بدتر اون جبهه میگیره و عقب نشینی میکنه؟ این رو هم بگم من آدم بسیار عاطفی ای هستم. و همیشه سعی میکنم صادقانه رفتار کنم و نیازهای طرف مقابلم رو درک کنم و در حد توانم اونها رو برآورده کنم. ممنون میشم من رو راهنمایی کنین. پیشاپیش از پاسخگوییتان سپاسگزارم